Sa bahaging ito ng Mga Gawa, si Pablo ay nagtatanggol sa kanyang sarili sa harap ng Romanong gobernador na si Felix laban sa mga paratang ng mga lider ng mga Judio. Binanggit niya na labindalawang araw pa lamang ang nakalipas mula nang siya'y umakyat sa Jerusalem upang sumamba, na nagpapahiwatig na ang maikling panahon na ito ay hindi sapat upang siya'y makapagsagawa ng anumang makabuluhang kaguluhan o rebelyon. Ang pahayag na ito ay bahagi ng mas malawak na argumento ni Pablo na siya ay isang mapayapang tagasunod ni Cristo na nirerespeto ang batas at nagnanais na sumamba sa Diyos nang taos-puso.
Ang depensa ni Pablo ay hindi lamang tungkol sa paglilinis ng kanyang pangalan kundi pati na rin sa pagpapakita ng integridad ng kanyang misyon at ng pananampalatayang Kristiyano. Binibigyang-diin niya ang kanyang tunay na layunin sa pagbisita sa Jerusalem, na ito ay upang sumamba, hindi upang magdulot ng gulo. Ito ay sumasalamin sa mas malawak na prinsipyo ng Kristiyanismo na mamuhay sa paraang nagbibigay-pugay sa Diyos at naghahanap ng kapayapaan sa iba. Sa pagbibigay-diin sa pagsamba at katotohanan, si Pablo ay nagiging halimbawa para sa mga Kristiyano, na nagpapakita ng kahalagahan ng pagpapanatili ng pananampalataya at integridad kahit sa harap ng mga maling akusasyon o hindi pagkakaintindihan. Ang kanyang apela sa katotohanan at katarungan ay paalala ng mga halagang nakapaloob sa mga turo ng Kristiyanismo, na nagtutulak sa mga mananampalataya na manatiling matatag sa kanilang pananampalataya at umasa sa katarungan ng Diyos.
