Ang layunin ni David na ipakita ang kabutihan kay Hanun, anak ni Nahash, ay isang patunay ng walang hanggan na halaga ng pasasalamat at pagpapahalaga. Si Nahash ay nagpakita ng kabutihan kay David noon, at bilang kapalit, nais ni David na parangalan ang ugnayang iyon sa pamamagitan ng pagpapadala ng pakikiramay sa anak ni Nahash matapos ang kanyang pagpanaw. Ang kilos na ito ay nagpapakita ng kahalagahan ng pagkilala at pagbabayad sa mga gawa ng kabutihan, na makakatulong sa pagbuo at pagpapanatili ng mapayapang relasyon. Sa pagpapadala ng mga mensahero, hindi lamang tinutupad ni David ang isang personal na obligasyon kundi nagtatakda rin siya ng halimbawa ng pamumuno na pinahahalagahan ang habag at diplomasya. Ang pagkilos na ito ay naglalarawan kung paano ang kabutihan ay maaaring lumampas sa mga hangganan ng politika at magtaguyod ng magandang kalooban, kahit sa mga bansa na maaaring nagkaalit. Ang salaysay na ito ay nagtuturo sa atin na isaalang-alang kung paano ang ating mga aksyon ay maaaring positibong makaapekto sa iba at magtaguyod ng pagkakaisa sa ating mga komunidad.
Ang pamamaraan ni David ay nagsisilbing modelo kung paano ang mga lider at indibidwal ay maaaring gumamit ng empatiya at respeto upang mapanatili ang mga kumplikadong relasyon. Nagsisilbi itong paalala na ang kabutihan ay isang makapangyarihang kasangkapan para sa pagkakasundo at kapayapaan, na hinihimok tayong kumilos nang may integridad at dangal sa lahat ng ating pakikipag-ugnayan.
