Na polach Betlejemu, Booz, prominentny i zamożny właściciel ziemski, dostrzega młodą kobietę zbierającą resztki wśród żniwiarzy. Jego pytanie o jej tożsamość ukazuje jego uważność i troskę o osoby pracujące w jego polach. Tą młodą kobietą jest Rut, moabicka wdowa, która przybyła do Betlejem z teściową, Noemi, po śmierci swojego męża. Zbieranie resztek było praktyką dozwoloną przez Prawo Mojżeszowe, umożliwiającą ubogim i cudzoziemcom zbieranie pozostałych plonów w polach. Pytanie Booza nie dotyczy jedynie własności czy przynależności, ale odzwierciedla głębsze zainteresowanie dobrem osób wokół niego.
Ten moment jest kluczowy, ponieważ oznacza początek relacji, która doprowadzi do odkupienia Ruty i jej integracji w społeczności Izraela. Działania Booza są przykładem dobroci i gościnności, kluczowych cnót w biblijnej narracji. Jego pytanie stawia fundamenty pod historię hojności i boskiej opatrzności, w której Rut, mimo swojego obcego statusu, znajduje łaskę i ochronę. Ten fragment zachęca czytelników do refleksji nad znaczeniem dostrzegania i troski o marginalizowane i wrażliwe osoby w naszych społecznościach.
