Podczas ukrzyżowania Jezusowi podano wino zmieszane z żółcią, gorzką miksturą, która miała na celu złagodzenie bólu skazanych na śmierć. Jednak Jezus zdecydował się nie pić tego napoju. Odrzucając go, pokazał swoją determinację, by w pełni znieść cierpienie z jasnym umysłem i sercem, w pełni świadomy ofiary, jaką składa. Ta decyzja podkreśla jego zaangażowanie w misję oraz gotowość do przyjęcia ludzkiego doświadczenia w całej jego pełni, w tym cierpienia i bólu. Wypełnia również proroctwo zawarte w Psalmach, ukazując jego życie jako spełnienie Pisma. Ten moment jest głębokim świadectwem jego miłości i oddania, ponieważ dobrowolnie zdecydował się ponieść ciężar grzechów ludzkości, nie szukając ulgi. Jego działania skłaniają do refleksji nad naturą ofiary oraz głębią jego współczucia i zaangażowania w odkupienie ludzkości.
W tym akcie Jezus ukazuje ostateczny wyraz miłości i ofiary, wybierając stawienie czoła cierpieniu zamiast szukania ucieczki. Ten wybór jest potężnym przypomnieniem o sile, jaką można znaleźć w znoszeniu trudności dla większego celu, i wzywa wierzących do rozważenia głębi miłości Jezusa oraz znaczenia jego ofiary.
