W tej chwili Jezus zwraca się do swoich uczniów, zachęcając ich do przypomnienia sobie cudownego nakarmienia pięciu tysięcy ludzi tylko pięcioma chlebami. To wydarzenie było potężnym dowodem Bożej opieki i obfitości. Jezus używa tego przypomnienia, aby wyzwać zrozumienie i wiarę uczniów. Pyta ich o zdolność do pojęcia znaczenia tego cudu, zachęcając ich do zaufania Bożej mocy i opatrzności.
Cud nakarmienia pięciu tysięcy to nie tylko historia o fizycznym pożywieniu, ale także lekcja o duchowym zaufaniu. Przypominając o tym cudzie, Jezus uczy swoich uczniów, aby pamiętali i polegali na Bożej wierności w przeszłości jako podstawie dla ich obecnej i przyszłej wiary. Ten fragment zachęca wierzących do refleksji nad tym, jak Bóg zapewniał im w przeszłości, wzmacniając przekonanie, że Bóg zawsze jest zdolny zaspokoić ich potrzeby, niezależnie od tego, jak niemożliwe może wydawać się dane wyzwanie. To wezwanie do pogłębienia wiary i zaufania w Bożą ciągłą opiekę i zapewnienie.