W tym momencie Jezus przygotowuje swoich dwunastu uczniów do misji szerzenia przesłania Królestwa Bożego. Obdarzając ich władzę nad nieczystymi duchami oraz zdolnością uzdrawiania, wyposaża ich w niezbędne narzędzia do ukazania mocy i współczucia Królestwa Bożego. To umocnienie nie dotyczy jedynie czynienia cudów; oznacza rolę uczniów jako przedstawicieli Jezusa, którzy mają kontynuować jego dzieło na ziemi.
Danie władzy jest znaczące, ponieważ pokazuje, że Jezus ufa swoim uczniom i wierzy w ich zdolność do realizacji jego misji. Odbija to również szersze chrześcijańskie przekonanie, że poprzez wiarę i boskie umocnienie, zwykli ludzie mogą osiągać niezwykłe rzeczy. Ten fragment zachęca wierzących do zaufania mocy Boga działającego przez nich, przypominając, że nigdy nie są sami w swojej duchowej podróży. Podkreśla to przemieniającą moc wiary oraz znaczenie otwartości na Boże powołanie, niezależnie od jego formy.
