Wśród dużego tłumu Jezus uświadamia sobie, że moc uzdrawiająca opuściła Go, co skłania Go do zadania pytania: "Kto się dotknął moich szat?" To pytanie nie wynika z niewiedzy, lecz jest zaproszeniem dla osoby, by się ujawniła. Ukazuje głęboką wrażliwość Jezusa na indywidualne potrzeby, nawet wśród wielu ludzi. W kontekście tej historii znajduje się kobieta, która przez wiele lat cierpiała i wierzyła, że dotknięcie szaty Jezusa ją uzdrowi. Jej wiara, choć cicha i ukryta, była na tyle silna, by przyciągnąć uwagę Jezusa. To zdarzenie ilustruje osobisty charakter posługi Jezusa; jest On wyczulony na wołania tych, którzy Go szukają, niezależnie od ich statusu czy sytuacji.
Fragment ten podkreśla, że wiara jest potężną siłą, która może przekraczać fizyczne bariery. Reakcja Jezusa nie jest wyrazem irytacji z powodu dotknięcia, lecz współczucia i pragnienia nawiązania kontaktu z osobą, która sięgnęła po wiarę. To zapewnia wierzących, że Jezus zawsze dostrzega ich zmagania i jest gotów odpowiedzieć na ich potrzeby. Ta historia zachęca ludzi do zbliżania się do Jezusa z wiarą i zaufaniem, wiedząc, że jest On uważny i gotowy, by zapewnić uzdrowienie i pocieszenie.