W tym stwierdzeniu Jezus uznaje trwałą rzeczywistość ubóstwa, które od zawsze istniało w ludzkim społeczeństwie. Zauważa, że zawsze będą możliwości pomocy potrzebującym, podkreślając znaczenie współczucia i hojności jako nieustannych obowiązków dla swoich naśladowców. Jednak kontrastuje to z wyjątkowym i tymczasowym charakterem Jego fizycznej obecności na ziemi. W tym momencie Jezus przygotowywał się do ukrzyżowania i chciał, aby Jego uczniowie zrozumieli znaczenie czasu spędzonego z Nim.
To przesłanie zachęca wierzących do znalezienia równowagi między służbą innym a pielęgnowaniem relacji z Chrystusem. Choć czyny charytatywne i życzliwość są istotnymi wyrazami wiary, Jezus wzywa swoich naśladowców do dostrzegania i doceniania duchowych chwil, które mają z Nim. To podwójne skupienie pomaga wierzącym rozwijać swoją wiarę, jednocześnie wywierając pozytywny wpływ na świat. Przypomina, że choć nasze ziemskie działania są ważne, nasza duchowa podróż i więź z Jezusem są równie istotne.
