W tej chwili Jezus przemawia do tłumu, który pragnie cudownych znaków jako dowodu na Jego boski autorytet. Opisuje ich jako "złe pokolenie", ponieważ ich żądanie znaków odzwierciedla brak wiary i duchowego zrozumienia. Odwołując się do "znaku Jonasza", Jezus tworzy paralelę między doświadczeniem Jonasza a swoją nadchodzącą śmiercią i zmartwychwstaniem. Tak jak Jonasz spędził trzy dni w brzuchu wielkiej ryby, zanim został ocalony, tak Jezus spędzi trzy dni w grobie przed swoim zmartwychwstaniem. To porównanie podkreśla ostateczny znak autorytetu i misji Jezusa: Jego zwycięstwo nad śmiercią.
Przesłanie Jezusa wyzwala Jego słuchaczy do spojrzenia poza pragnienie fizycznych znaków i przyjęcia głębszej wiary w Boże dzieło przez Niego. Wezwanie do rozpoznania "znaku Jonasza" jest zaproszeniem do zrozumienia znaczenia życia, śmierci i zmartwychwstania Jezusa jako wypełnienia Bożych obietnic. Przypomina, że prawdziwa wiara nie zależy od świadectwa cudów, lecz od zaufania w przemieniającą moc Bożej miłości i łaski.
