W tym momencie Jozue zwraca się do Izraelitów, przypominając im o ich przymierzu z Bogiem. Użycie kamienia jako świadka ma symboliczne znaczenie, stanowiąc namacalny przypomnienie o złożonych obietnicach. W starożytności kamienie często służyły jako pomniki lub świadkowie ważnych wydarzeń, będąc trwałymi przypomnieniami o zobowiązaniach lub boskich spotkaniach. Deklaracja Jozuego, że kamień "słyszał" słowa Pana, jest figuratywnym sposobem podkreślenia trwałości i powagi ich przysiąg. Ten akt wzmacnia ideę, że ich zobowiązanie do Boga nie jest jedynie werbalną umową, lecz głęboką, wiążącą obietnicą, którą należy honorować z najwyższą szczerością.
Kamień stoi jako milczący obserwator, świadectwo przysięgi Izraelitów, aby służyć i przestrzegać Boga. Przypomina im o odpowiedzialności, że ich czyny i wierność są obserwowane przez Boga. Ten fragment zachęca wierzących do refleksji nad własnymi zobowiązaniami wobec Boga, wzywając ich do życia w uczciwości i wierności. Podkreśla znaczenie dotrzymywania słowa i utrzymywania szczerej relacji z Bogiem, akcentując, że nasze obietnice wobec Niego są święte i powinny być wypełniane z oddaniem i uczciwością.
