W kontekście posługi Jezusa, podróż przez Samarię była świadomym wyborem, niosącym głębokie znaczenie. W tamtych czasach Żydzi i Samarytanie mieli historię wrogości, często unikając swoich terytoriów. Wybierając przejście przez Samarię, Jezus ukazał radykalną inkluzyjność, która była centralnym punktem jego przesłania. Ta podróż nie była tylko geograficzną trasą, ale symbolicznym aktem łamania barier i uprzedzeń.
Działania Jezusa zapowiadały jego spotkanie z Samarytanką przy studni, gdzie jeszcze bardziej kwestionował normy społeczne, prowadząc z nią znaczącą rozmowę. To spotkanie podkreśla uniwersalność misji Jezusa, akcentując, że miłość Boża i zbawienie są dostępne dla wszystkich, niezależnie od pochodzenia etnicznego czy kulturowego. Podróż Jezusa przez Samarię jest potężnym przypomnieniem, że wiara wzywa wierzących do przekraczania podziałów społecznych i przyjmowania ducha otwartości i akceptacji. Zachęca chrześcijan do sięgania do tych, którzy mogą być marginalizowani lub różni, ucieleśniając inkluzywną miłość, którą Jezus reprezentował.