Michał, syn Gimeusza i wnuk Szafana, jest obecny, gdy słowa Pana są głośno czytane z zwoju. To wydarzenie podkreśla znaczenie uważności na Boże przesłania. Uważne słuchanie Michała jest przykładem serca otwartego na boską komunikację. W starożytności czytanie zwoju było aktem wspólnotowym i świętym, co podkreślało zbiorowe zaangażowanie w Boże słowo. Reakcja Michała na słuchanie zwoju sugeruje, że ważne jest nie tylko słuchanie, ale także rozumienie i działanie zgodnie z Bożymi wskazówkami.
Linia rodowa wspomniana tutaj, w tym Szafan, łączy Michała z rodziną znaną z wierności, ponieważ Szafan był pisarzem za panowania króla Jozjasza, zaangażowanym w odkrycie Księgi Prawa. To tło dodaje głębi roli Michała, sugerując dziedzictwo szacunku dla Bożego słowa. Fragment ten zachęca wierzących do pielęgnowania podobnej otwartości i gotowości na Pismo Święte, uznając jego moc do przemiany i prowadzenia. Angażowanie się w Boże słowo może prowadzić do osobistego wzrostu i silniejszej relacji z Bogiem.