W opowieści o Noem i Arce, Bóg nakazuje Noemu, aby wziął pary wszystkich zwierząt do arki, aby zapewnić ich przetrwanie podczas potopu. Obejmuje to zarówno zwierzęta czyste, jak i nieczyste, a także ptaki i stworzenia poruszające się po ziemi. Włączenie zarówno zwierząt czystych, jak i nieczystych oznacza kompleksowy charakter Bożego planu ochrony życia na ziemi. Zwierzęta czyste, które później mają znaczenie w przepisach dotyczących diety, są wymieniane obok nieczystych, aby pokazać, że całe stworzenie jest cenione i ma swoje miejsce w Bożym świecie.
Ten fragment podkreśla znaczenie posłuszeństwa Bożym instrukcjom, ponieważ Noe wiernie zbiera zwierzęta zgodnie z Bożym poleceniem. Wskazuje również na temat zarządzania, ponieważ Noe jest odpowiedzialny za opiekę nad wszystkimi żywymi stworzeniami. Ochrona różnorodnych gatunków odzwierciedla Boży zamiar dla zrównoważonego i kwitnącego ekosystemu po potopie. Ta narracja zachęca do refleksji nad naszymi własnymi obowiązkami wobec stworzenia, skłaniając nas do działania jako opiekunów ziemi i jej mieszkańców.