W tym przełomowym momencie Samuel namaszcza Saula oliwą, co jest tradycyjnym aktem symbolizującym Boże błogosławieństwo oraz wyznaczenie jednostki do szczególnego celu. Namaszczenie oliwą jest fizycznym odzwierciedleniem mocy Ducha Świętego, co oznacza, że Saul jest wybrany przez Boga do prowadzenia Izraela. Cały akt, w tym pocałunek Samuela, podkreśla akceptację i szacunek, uznając nową rolę Saula jako władcy. To wydarzenie uwydatnia boskie pochodzenie królowania Saula, przypominając nam, że przywództwo nie jest jedynie ludzkim przedsięwzięciem, ale boskim powołaniem.
Fraza "władca nad jego dziedzictwem" odnosi się do ludu Izraela, wybranego narodu Bożego. Namaszczenie Saula jest przypomnieniem o świętej odpowiedzialności, która wiąże się z przywództwem, ponieważ jest on odpowiedzialny za opiekę i prowadzenie Bożego ludu. Ten fragment zachęca nas do refleksji nad naturą przywództwa jako boskiego powołania, podkreślając potrzebę, aby liderzy szukali Bożego prowadzenia i mądrości w wypełnianiu swoich ról. Przypomina również, że Bóg często wybiera liderów, którzy mogą wydawać się nieprawdopodobni według ludzkich standardów, co uwydatnia Jego suwerenność i cel w prowadzeniu swojego ludu.
