Prorocy Starego Testamentu mieli wgląd w zbawienie, które miało być przyniesione przez Jezusa Chrystusa. Byli głęboko zaangażowani w zrozumienie natury i czasu tej łaski. Ich proroctwa nie były jedynie przewidywaniami, ale wyrażały pragnienie ujrzenia Bożego planu odkupienia. Ten fragment podkreśla ciągłość i spójność Bożego planu na przestrzeni historii. Prorocy, choć żyli wieki przed Chrystusem, byli częścią rozwijającej się historii zbawienia. Ich staranne poszukiwania i badania otrzymanych przesłań odzwierciedlają ich oddanie oraz wagę zbawienia, które miało nadejść. Dziś jesteśmy beneficjentami tej łaski, żyjąc w czasach, gdy te proroctwa się spełniły. Przypomina nam to o przywileju i odpowiedzialności, jaką mamy, aby przyjąć i dzielić się tą łaską z innymi. Zachęca nas również do docenienia głębi i szerokości Bożego planu, który rozciąga się przez czas i obejmuje niezliczone wierne osoby, które przyczyniły się do historii zbawienia.
Zrozumienie tego połączenia między przeszłością a teraźniejszością wzbogaca naszą wiarę, ponieważ widzimy, jak Boże obietnice zostały zrealizowane w Chrystusie. Inspiruje nas to także do życia z tą samą determinacją i nadzieją, którą wykazywali prorocy, ufając w ciągłe działanie Boga w świecie.
